هو الانیس
1.
بعضی اتفاقا باعث میشه یه عده بی جنبه بودنشون رو به دیگران یاد آوری کنند .
به بهانه قضیه ورود خانم ها به ورزشگاه ها و موضع گیری های بعدی ،آقایانِ کاسه ی داغ تر از آش ،
با خبر و مقاله و یاد داشت و عکس و حتا تیتر اول ،
با لحن شدیدا دلسوزانه !!!
و در راستای حمایت از حقوق از دست رفته زنان !!!
همه _دولت ، شخص رئیس جمهور ، مراجع ، اصولگراها، و هر کسی که بشه در این مورد بهش گیر داد_ رو
از انتقاد های غیر مغرضانه !!! بهره مند کردند .
.
گل محمدی خشک می کنم !
از اون دل خوشی های کوچیکه ، که بعضی وقتا خیلی لازمه ...
گل ها رو می ریزم روی یه ورق ، میذارم روی کتابخونه _بغل دستم_
بوی گل محمدی دلم رو یه جورایی به هم میریزه ...یه حس خوب و غریب !
2.
آرامش نداریم ...
سر در گم ایم ...
چون بندگی نمی کنیم ، خدایی می کنیم !
نمی شود هم خدایی کرد و هم بنده بود
وقتی به خدا ایراد می گیریم ...وقتی خسته می شویم ...
وقتی خدا را نمی توانیم در زندگی هایمان وارد کنیم ، به راه بندان رسیده ایم
بندگی کن، تا به راه بندان نرسی
پ.ن
دفترم را ورق می زدم ...این یادگاری های یکی دو سال پیش را یافتم ...بندگی کردن یادم رفته !
یکم سلام. دوم : هیچ نظری ندارم چون تو فظا نیستم. سوم: این هم یه حس خوب و غریبه که اصلا به من دخلی نداره چه برسه نظری هم بدم... چهارم: چقدر خوب میشد اگر گاهی خدا را حتی به اندازه بقال سر کوچه آدم حساب می کردیم (می کردم). پنجم: یا حق
سلام... انشالله هیچ وقت دلخوشیت رو از دست ندی... همیشه محمدی باشی و شاد...
سلام ... با شماره اول موافقم. خیلی ها بیخودی شلوغش کردن ... دل خوشی تون هم باید قشنگ باشه ... آخری هم که تکرار مکررات است ولی کو گوش شنوا ... ضمنا اینجا را به اشاره یک دوست مشترک پیدا کردم و خوشحالم که پشیمان نشدم. موفق باشی. یا علی
راستی وبلاگتون رو ذخیره کردم که کامل بخونم. میشه متن کامل شعر خلیل عمرانی رو بگین که کجا میشه پیدا کرد؟ ممنون
چقدر خوب میشد اگر گاهی خدا را حتی به اندازه بقال سرکوچه آدم حساب میکردیم (می کردم) ؟؟؟؟ یا علی مولا -- برادر من سعی بفرمایید در ابتدا خدا را خدا بدانید و در اولین گام اگر میخواهید به گفته خودتان حداقل به اندازه بقال خدا را حساب کنید (احترام بگذارید ) همانطور که بقال سر کوچه تان را با لفظ آقا یا خانم صدا میزنید ، هر گاه از خدا هم صحبت میکنید با یک لفظ مشخصی صحبت کنید که احترام حضرت حق (اشاره به یا حق شما ) و شان و منزلت حضرت در نزد دیگری هم حفظ شود . یا مولا
۱. سلام
۲. دلم گرفته از این روزها، دلم تنگ است ... میـان ما و رسیدن، هـزار فرسنگ است... مرا گشایش چنـدین دریچه کافــی نیست ... هـزار عرصه برای پریـــدنم تنگ است... اسیــر خاکـم و پرواز، سرنوشتــــم بود ... فـرو پریدن و در خاک بودنم ننگ است... چگونه سر کنـد اینـجا ترانه ی خود را ... دلی که با تپـش عشق او همـاهنگ است... هـزار چشـــمه ی فریاد در دلـم جوشید ... چگونه راه بجوید که رو به رو سنگ است... مـرا به زاویه ی بـاغ عشق مهمان کـن ... در این هزاره فقط عشق پاک و بی رنگ است...
از اینکه به وبلاگ شما آمدم و مطالب رو دیدم خوشحام !
شما رو به لیست دوستان پیوند زدم .
باز به ما سری بزن . . .
یا علی
به نام خدا
سلام علیکم
من نمیدانم ما برای چه از انتقاد بدمان می آید!؟
نقد بخش مهمی از پیشرفت است ...
نقد خصومت ورزی نیست٬ آرزوی بهتر شدن است٬ حتی اگر آنرا حقیقتا وارد ندانیم...
راستی...
هش دارید که٬
چشم سفید اینترنت٬ خیلی خطرناک است و مسخ میکند!
التماس دعا
یا محمد
*•. .•*..*•. .•*..*•. .•* *•. .•*..*•. .•*. .•*..*•. .•*
(¸.•´ (¸.•` *اللهم عجل لولیک الفرج¸.•*´¨) ¸.•*¨)
•¤**¤•.•¤**¤•.•¤**¤•.•¤**¤•. •¤**¤.•¤**¤•.•¤
با عرض سلام و ادب
زیبا نوشته اید ...... می دانید رمز موفقیّت بزرگان چه بوده است ؟
یکى از رمزهاى موفقیت بزرگان استفاده از تمام فرصتها بوده است.
از مرحوم آیة الله گلپایگانى نقل شده است که: دورانى که در مدرسه فیضیّه طلبه بودم، به شدت بیمار شدم؛ به گونهاى که نمىتوانستم حرکت کنم. از رفقا درخواست کردم که مرا با بسترم به محل درس ببرند تا از درس استاد محروم نشوم.
مرحوم آیة الله بروجردى همیشه در حال مطالعه بود و حتى روزهاى تعطیل نیز از مطالعه غافل نبود.
منتظر حضور سبز شما هستیم .
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨) ¸.•*¨)
(¸.•´ (¸.•` *(¸.•´ (¸.•` *(¸.•´ (¸.•` *
شادی روح شهدای اسلام فاتحه مع الصلوات
کربلای جبهه ها یادش بخیر
دوکوهه السلام ای خانه عشق
سلام ما به تو می خانه عشق
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨) ¸.•*¨) ¸.•´¸.•*´¨) ¸.•*¨)
(¸.•´ (¸.•` *
سلام. با عمده ی بخش اولش موافقم و با همه ی بخش دوم.ممنون که سرزدی. زیبایی و عمق از خودتونه.:) یاعلی
سلام
من با حظور خانم ها در استادیوم موافقم به شرطی که یکم جلوی اقیون با ادب را بگیرند تا ادبشون را هی بیرون نریزند
موفق باشی
راستی از جعفری چه خبر